Uwaga! WŚCIEKLIZNA obszar zagrożony

Uwaga! Wścieklizna – obszar zagrożony

• aplikacja monomeryczna laminowana
• podkład: pcw 4 mm spienione
• kolor jednostronnie 4+0
• odporna na warunki atmosferyczne

Wścieklizna (łac. rabies) to śmiertelna wirusowa choroba zakaźna zwierząt mogąca przenieść się na człowieka. Wściekliznę nazywa się też wodowstrętem, który jest jednym z objawów choroby: mimowolne skurcze mięśni na widok lub sam dźwięk wody.

Rezerwuar zarazków stanowią zarówno ssaki dzikie, takie jak: lisy, jenoty, borsuki, nietoperze i inne zwierzęta mięsożerne, a także gryzonie i zajęczaki oraz zwierzęta domowe: psy i koty. Chorobę charakteryzuje długi okres utajenia średnio od 1 do 3 miesięcy – skrajnie od 10 dni do ponad roku.

Wirus wścieklizny atakuje komórki układu nerwowego, ze szczególnym tropizmem do komórek istoty szarej mózgu. Przebieg choroby u wszystkich gatunków zwierząt jest w zasadzie podobny. Możemy wyróżnić dwie postacie wścieklizny: postać gwałtowną (klasyczną), postać porażenną. U ludzi w początkowym, inkubacyjnym okresie (około 2-miesięcznym od chwili zakażenia) występują objawy ogólne. Dominują tu uczucia mrowienia wokół miejsca pokąsania, a także gorączka, ból potylicy, zmęczenie oraz rzadziej halucynacje i torsje. Zwierzęta często w tym okresie zmieniają swoje zwyczaje, głównie tryb życia z dziennego na nocny i odwrotnie, a także przestają być wrażliwe na bodźce bólowe. Po kilku dniach u ludzi i zwierząt występuje nadmierne pobudzenie lub, skrajnie, porażenie (tzw. cicha wścieklizna). U chorego stwierdzić można mimowolne skurcze mięśni (konwulsje), ślinotok, światłowstręt oraz wodowstręt, ponadto mogą występować arytmie serca, majaczenie, hiperwentylacja, czasem priapizm. Śmierć następuje w około tydzień od wystąpienia objawów.